Ebu Hüreyre Radiyallâhu Anhın rivayetine göre, Resul-i Ekrem Efendimiz Sallallâhu Aleyhi Vesellem şöyle buyurmuştur:
"Âdemoğlunun işlemiş olduğu her iyilik ve ibadet, sevap bakımından on katından yedi yüz katına, Allah’ın dilediği sayıya kadar artar.
Allah buyuruyor ki: 'Ancak oruçlu böyle değildir. Çünkü oruç sırf Benim rızam için tutulmuştur, Bana aittir. O zevkleri ve yemesini Benim için bırakır.'
Oruçlu için iki sevinç vardır: Birinci sevinci iftar vaktindeki sevincidir. Diğeri de, Rabbine kavuşup mükâfatını aldığı zamanki sevincidir.
Allah’a yemin ederim ki, oruç tutanın ağzının kokusu, Allah katında misk kokusundan daha hoştur."
(İbni Mâce, Sıyam: 1)
Bir yol vardı eğik eğik karşıda Bademlerin çiçek açtığı günler
Durulmazdı kirli tozlu çarşıda
Bahçeler tebessüm saçtığı günler
Ninni ile ana bebek belerdi
Baharda kuzular şen şen melerdi
Anbar kiler bereketle dolardı
Yollardan çiftçinin geçtiği günler
Her çalı içinde çiçek biterdi
Her kaya dibinde tavşan yatardı
Gak gavak diyerek keklik öterdi
Dedemin ekini biçtiği günler
Belli artık değiştiği huyumun
Şimdi gördüm benzi solmuş köyümün
Nerde kaldı amcalarım dayımın
Diz çöküp gözlü su içtiği günler
Gönlüm kaldı otuz yıllık çağlarda
Mutlu idim yorulsam da dağlarda
Mest olurdum yeşil renkli bağlarda
Gökte çift üveyik uçtuğu günler
BEKİR ne ettiysen onu bulaydın
Burda ağladıysan orda güleydin
O mahşer yerine dimdik geleydin
Mevla hoş kulunu seçtiği günler
Bekir Cilla
Peygamber Efendimiz bir hadis-i şeriflerinde buyuruyor ki: “Oruç perdedir. Biriniz bir gün oruç tutacak olursa kötü söz sarf etmesin, bağırıp çağırmasın. Birisi kendisine yakışıksız laf söyleyecek veya onunla kavga edecek olursa, “Ben oruçluyum, desin (ona bulaşmasın).”
