Leylekli Köyü

Bir yol vardı eğik eğik karşıda
Bademlerin çiçek açtığı günler
Durulmazdı kirli tozlu çarşıda
Bahçeler tebessüm saçtığı günler

Ninni ile ana bebek belerdi
Baharda kuzular şen şen melerdi
Anbar kiler bereketle dolardı
Yollardan çiftçinin geçtiği günler
Her çalı içinde çiçek biterdi
Her kaya dibinde tavşan yatardı
Gak gavak diyerek keklik öterdi
Dedemin ekini biçtiği günler

Belli artık değiştiği huyumun
Şimdi gördüm benzi solmuş köyümün
Nerde kaldı amcalarım dayımın
Diz çöküp gözlü su içtiği günler

Gönlüm kaldı otuz yıllık çağlarda
Mutlu idim yorulsam da dağlarda
Mest olurdum yeşil renkli bağlarda
Gökte çift üveyik uçtuğu günler

BEKİR ne ettiysen onu bulaydın
Burda ağladıysan orda güleydin
O mahşer yerine dimdik geleydin
Mevla hoş kulunu seçtiği günler
Bekir Cilla